Tuinen van Versailles

De Franse tuin van het Kasteel van Versailles in Versailles, direct ten zuiden van Parijs, in Frankrijk is de grootste Franse tuin ter wereld.

De wereldberoemde Franse tuinen van Versailles met hun vele fonteinen zijn aangelegd door tuinarchitecten André Le Nôtre en graaf Caraman, die tekende voor de 18e-eeuwse tuinen van het Klein Trianon.

De afmetingen van deze tuin zijn enorm en de tuin omvat veel vijvers, fonteinen, honderden beelden, zuilengalerijen, paviljoenen, bloemperken, lusthofjes, de oranjerie, een grot en een groot kanaal. Versailles is wereldberoemd om de grote hoeveelheid werkende fonteinen. Vrijwel alles is precies gebleven zoals in de tijd van de Zonnekoning. Deze koning was verzot op watervallen en waterpartijen. De vergulde fonteinen en bassins staan allemaal perfect symmetrisch opgesteld. De sculpturen verbeelden goden, mythen en de seizoenen die, volgens de filosofie van die tijd, waren onderworpen aan de macht van de vorst.

Een van de meest sprekende voorbeelden van de beeldentaal van de fonteinen is de Vijver van Latona. Deze godin, moeder van Apollo en Diana, werd uitgelachen door boeren die haar water weigerden voor haar en haar kinderen. Zij veranderde al deze brutale mensen in kikkers. Op de fontein is de transformatie van boer tot kikker in tientallen stadia uitgebeeld. De moraal, dat goden en nimfen boven kritiek verheven zijn en dat boeren en kikkers dicht bij elkaar staan, zal geen 18e-eeuwse voorbijganger zijn ontgaan.

Het waterverbruik was enorm, er werden daarom speciale kanalen en aquaducten van de Seine aangelegd om Versailles van water te voorzien. De fonteinen werden zelfs enkel in werking gesteld als de koning in de buurt was en Lodewijk schreef een handleiding en een wandeling voor de hovelingen. Lodewijk bleef deze passie voor zijn tuinen behouden tot op hoge leeftijd.

In 1979 werden de tuinen samen met het kasteel ingeschreven op de Werelderfgoedlijst van UNESCO.